Tonarium: koncert Gerrieta K. Sharmy
Artysta z Berlina tworzy jedne z najbardziej spektakularnych doświadczeń przestrzennych w Europie. Jego koncert już za moment w Katowicach
Gerriet K. Sharma już 5 grudnia w katowickim Tonarium zaprosi słuchaczy do zanurzenia się w trójwymiarowym świecie akustycznym. Nie będzie to koncert w tradycyjnym sensie, ale prawdziwe doświadczenie architektury dźwięku, w której artysta kształtuje ruch, głębię i rezonans przestrzeni.
Koncert Gerrieta K. Sharmy to kolejna okazja, by odkryć niezwykłą przestrzeń katowickiego Tonarium. Działająca w murach Akademii Sztuk Pięknych - sala immersyjna i laboratorium - to jedyne takie miejsce w Polsce, gdzie badania nad dźwiękiem i przestrzenią przenikają się z praktyką artystyczną. To właśnie tu powstają nowe formaty doświadczenia percepcyjnego - dźwięk staje się fizyczną materią, którą można komponować, modelować i odczuwać. Obecność tej przestrzeni w Katowicach sytuuje stolicę Śląska pośród miast nowoczesnych technologii i kultury immersyjnej, gdzie innowacja sztuka, nauka i eksperyment stają się jedną z najistotniejszych wizytówek. Koncert Gerrieta K. Sharmy będzie wyjątkowym doświadczeniem dźwięku w przestrzeni 360°. Zastosowany w Tonarium immersyjny system wielokanałowy (32+4) oraz sam instrument, pozwolą na stworzenie otaczającej sfery brzmienia, w której publiczność znajdzie się wewnątrz kompozycji. Wydarzenie jest bezpłatne, otwarte dla studentów, twórców i mieszkańców.
Kompozytor i twórca przestrzeni immersyjnych
Gerriet K. Sharma to znany artysta, badacz, kompozytor i twórca przestrzeni immersyjnych. Prowadzi spaes_lab w Funkhaus Berlin, czyli laboratorium dźwięku immersyjnego i interdyscyplinarnych badań nad przestrzenią akustyczną. W swoich projektach bada, jak człowiek postrzega przestrzeń poprzez dźwięk. Interesuje go to, w jaki sposób fale akustyczne mogą kształtować emocje, ruch i architekturę percepcji. Tworzy na styku nauki, sztuki i inżynierii dźwięku. Współpracuje z inżynierami i artystami w zakresie systemów
ambisonicznych, projektowania przestrzeni dźwiękowych oraz immersyjnych performansów.
Na chwilę przed zaplanowanym na 5 grudnia koncertem, artysta opowiada nam o swojej
twórczości i dzieli się swoimi wrażeniami na temat katowickiego Tonarium.
Jak definiujesz dźwięk immersyjny? Co fascynuje Cię w nim najbardziej?
Gerriet K. Sharma: Dźwięk immersyjny posiada wyjątkową zdolność ujmowania dźwięku jako formy przestrzennej. Jednak sama obecność wielu głośników nie sprawia jeszcze, że powstaje immersyjna kompozycja. Wykorzystując zaawansowane systemy głośnikowe, technologie beamformingu,
systemy dźwięku 3D oraz projektory kształtujące dźwięk, staram się zaproponować
alternatywny i otwarty sposób słuchania - taki, który ujawnia poszerzoną ontologię
praktyki przestrzenności dźwięku.
Krytyczne badanie dźwięku immersyjnego oznacza rozumienie go jako pola społecznego, percepcyjnego i etycznego. To punkt, w którym estetyka przecina się ze sprawczością. Wymaga ono uznania dźwięku za siłę rzeźbiarską, taką, która pośredniczy między współistniejącymi światami, kształtuje nowe przestrzenności i przyczynia się do formowania wspólnych, przyszłych modeli percepcji.
Jak oceniasz stworzone w Katowicach Tonarium?
Gerriet K. Sharma: Jestem szczerze pod wrażeniem koncepcji Tonarium. Widać wyraźnie, że jego rozwój opierał się na rzetelnych badaniach, eksperymentach oraz świadomym dążeniu do zintegrowania zaawansowanych technologii w spójnym i unikalnym instrumencie. Szczerze wierzę, że wokół tego środowiska wyłoni się wspólnota praktyków i badaczy - zdolna wytworzyć impuls, z którego inni będą mogli czerpać i na którym będą mogli budować. Nie mam wątpliwości, że Tonarium posiada zdolności i potencjał, by stać się takim miejscem.
Co zaprezentujesz podczas koncertu w Katowicach?
Gerriet K. Sharma: Będzie to program, którego wcześniej nie wykonywałem,
składający się z serii utworów powstających na przestrzeni ostatnich 15 lat,
zakończony nową kompozycją, którą wkrótce spodziewam się ukończyć. Mam
nadzieję, że dzięki tej prezentacji publiczność zetknie się z różnymi etapami moich
poszukiwań komponowania dźwięku jako przestrzeni.
Idealnie byłoby, gdyby słuchacze doświadczyli tej idei upłynnionej architektury jako
wspólnego środowiska percepcyjnego, a jednocześnie ukształtowali bardzo osobiste
i trwałe wrażenia.
Czy rozwój badań nad percepcją przestrzenną może wpłynąć nie tylko na
muzykę, ale także na architekturę?
Gerriet K. Sharma: Zdecydowanie tak. W pewnym sensie muzyka pełni tu jedynie funkcję konia trojańskiego. Może minąć sporo czasu, zanim muzyka otrząśnie się z kulturowej marginalizacji ostatnich 30 lat. Obecny wzrost zainteresowania dźwiękiem przestrzennym jest częściowo odpowiedzią na szersze poczucie utraty impetu w tej dziedzinie. Warto też pamiętać, że przestrzenne podejścia do dźwięku sięgają około 40 000 lat wstecz; współczesna praktyka po prostu korzysta z głośników jako aktualnego medium. Architektura i urbanistyka natomiast przeszły w ostatnich trzech dekadach istotne przemiany paradygmatyczne, coraz szerzej uwzględniając koncepcje dźwiękowe i
podejścia fenomenologiczne. Badania nad percepcją przestrzenną oraz nad muzyką przestrzenną w środowiskach głośnikowych i systemach dźwięku 3D - mogą wnieść znaczny wkład w te
dyscypliny. To, co do tej pory obserwowaliśmy, jest dopiero początkiem.
Jak przygotowujesz się do swoich występów?
Gerriet K. Sharma: Proces zaczynam od testowania i analizowania akustycznych
reakcji oraz właściwości architektonicznych przestrzeni - najważniejszym elementem
jest charakter akustyczny miejsca. Następnie konieczne jest poświęcenie znaczącej
ilości czasu na pogodzenie moich konceptów przestrzennych z konkretną
konfiguracją technologiczną środowiska. Kiedy te zależności są już wystarczająco
zrozumiane, ćwiczę fragmenty wymagające adaptacji, aż mam pewność, że mogą
zostać zaprezentowane ludzkim uszom.