Małe Formy Grafiki – nagroda dla absolwentki

Międzynarodowa wystawa i konkurs Małe Formy Grafiki, Polska – Łódź odbywa się od 1979 roku. Pomysł międzynarodowej wystawy prezentującej miniaturę graficzną zrodził się w środowisku łódzkich bibliofilów i grafików skupionych w Łódzkim Towarzystwie Przyjaciół Książki. Inicjatorami wystawy byli: wieloletni Przewodniczący Towarzystwa Michał Kuna i prof. Grzegorz Matuszak. Początkowo impreza odbywała się w cyklu dwuletnim, od 1996 roku ma charakter triennale. Od 40 lat stanowi wielkie święto grafiki warsztatowej. Jest jedną z najstarszych imprez cyklicznych na świecie poświęconych tej dyscyplinie sztuki i największą międzynarodową prezentacją grafiki warsztatowej w Łodzi.

W 2020 roku, podobnie jak w poprzednich latach, na główną wystawę zostały zakwalifikowane odbitki z płyt graficznych o formacie 12 x 15 cm, wykonane w tzw. „technikach szlachetnych”. Podczas każdej edycji konkursu dziesięciu artystów jest wyróżnianych Medalem Honorowym. Międzynarodowe Jury w składzie: Majla Zeneli, Jaroslav Kachmar, Marek Basiul, Dariusz Kaca i Dariusz Leśnikowski wybrało 830 grafik 303 artystów do prezentacji podczas wystawy głównej.

Wśród wyróżninych Honorowym Medalem jest także ubuegłoroczna absolwentka ASP w Katowicach – Darya Hancharova (Białoruś/Polska).
Podczas wystawy możemy także zobaczyć prace absolwentów i pegadogów ASP w Katowicach. Są wśród nich grafiki, których autorami są:
Małgorzata Jabłońska 
Łukasz Koniuszy
Antoni Kowalski
Andrzej Łabuz 
Artur Masternak 
Agata Niżnikiewicz 
Dorota Nowak-Rodzińska
Szymon Prandzioch
Weronika Siupka 
Barbara Skrzyniarz 
Jan Szmatloch 
Michalina Wawrzyczek-Klasik

Mała forma graficzna pozostaje nadal oryginalną formą dialogu. Szczególnie dzisiaj, w czasach, gdy możliwości bezpośredniego kontaktu z twórcą i innymi odbiorcami sztuki są znacznie ograniczone.
Format prac nie jest w tej dyskusji żadnym ograniczeniem, grafiki podejmują rozmaite kwestie, dotyczące zarówno ogólnej wizji rzeczywistości, egzystencji człowieka, jak i sporów czysto estetycznych. Służą prezentacji oraz konfrontacji poglądów, wątpliwości i rozterek w każdej niemal dziedzinie: filozoficznej, kulturowej, społecznej czy politycznej. Nie pozbawione są ani wagi, ani głębi.

Tegoroczna edycja Triennale, podobnie jak poprzednie, jest terenem wymiany najrozmaitszych doświadczeń. Ekspozycja potwierdza ogromną rozległość pola penetracji artystów. Stanowi konfrontację stylów, poetyk, kierunków, orientacji twórczych. Prezentację różnych problemów i rozmaitych sposobów ich obrazowania, od przedstawiających po te, które naznaczone są metaforą i symbolem. Snujących ogólną refleksję nad światem, nad sztuką, i tych akcentujących niepokoje, obsesje i lęki współczesnego człowieka. Co ważne, prace nie są wolne od ironii i dystansu, także w odniesieniu do tajników graficznego rzemiosła, do kondycji i statusu artysty.

Na Triennale reprezentowane są wszystkie techniki graficzne, te tradycyjne i będące efektem poszukiwań i eksperymentów. Wielu twórców stosuje także techniki mieszane. Znów prym wiodą wklęsłe techniki metalowe: akwaforta i akwatinta, ceniona przez kolekcjonerów mezzotinta i miedzioryt. Dużo także linorytów, mniej prac drzeworytniczych i litografii. Uważni obserwatorzy dostrzegą obecność technik rzadszych, takich jak ferroforta czy fotopolimer oraz wykorzystanie bardzo interesujących technik własnych.

Zwracają uwagę nie tylko niuanse techniczne obecne w warstwie obrazowej, widoczne na powierzchni papieru dzięki drukowi z metalowej płyty, drewnianego klocka czy kamiennego bloku, ale też zabiegi dotyczące przygotowania samego podłoża, preparowanego przez kaszerowanie, chine-collé, lub przez nakładanie warstw farby. Niektóre prace zostały wzbogacone za sprawą goffrage’u czy perforacji oraz dodatkowo kolorowane akwarelą lub akrylem.
Dariusz Leśnikowski, fragmenty tekstu do katalogu wystawy