kształt — kolor — przestrzeń
Wystawa kształt — kolor — przestrzeń poprzez uproszczenia formatywne i kolorystyczne prezentowane prace stanowią próbę przedstawienia skomplikowanej rzeczywistości w sposób bardziej syntetyczny i przystępny czerpiąc z eksploracji rozszerzonej rzeczywistości w sposób manualny, opierają się na prostych kolorach, obrazach i rzeźbach.
Świat stal się dla mnie bardzo skomplikowanym miejscem. Za dużo w nim bodźców i detali. Chciałbym, aby momentami był prostszy, stal się syntezą. Poprzez uproszczenia formatywne i kolorystyczne, prace w tej serii stanowią próbę przedstawienia skomplikowanej rzeczywistości w sposób bardziej syntetyczny i przystępny. Prace przestawiają eksperyment z „ruchomym” video mappingiem wyświetlanym na budynkach w miejscowości Lăzarea podczas mojej rezydencji artystycznej. Wyświetlane video przedstawia interpolacje filmów przedstawiających architekturę Wenecji, nagrywanych podczas podróży łódką po kanałach, nakładanych na siebie ze zmienną przezroczystością
The world has become a very complex place for me. There are too many stimuli and details. I would like it to be simpler at times, to become a synthesis. Through formal and chromatic simplifications, the works in this series attempt to present the complex reality in a more synthetic and accessible way. The pieces depict an experiment with 'moving' video mapping displayed on buildings in the town of Lăzarea during my artistic residency. The displayed video shows interpolations of films portraying the architecture of Venice, recorded during a boat journey through the canals, overlaid with variable transparency.
Seria AR CMYK to eksploracja rozszerzonej rzeczywistości w sposób manualny, opierająca się na prostych obrazach i rzeźbach wykonanych z przezroczystej plexi. Abstrakcyjne obrazy stworzone przy użyciu podstawowych, a jednocześnie nietypowych barw CMYK, nakładają się na istniejącą rzeczywistość, tworząc nienaturalne sceny. Te cztery kolory umożliwiają odtworzenie szerokiej palety barw, częściowo pokrywającej spektrum naturalnego widzenia, w czystej formie praktycznie nie występującej w naturze. Kolorowe matryce oraz sześcienna rzeźba (50x50x50 cm) zostały fizycznie umieszczone w przestrzeniach górskich i post-przemysłowych w miejscowości Lăzarea, a następnie sfotografowane i sfilmowane, ukazując dysonans między abstrakcyjnymi dziełami a autentycznym otoczeniem górskim.
The AR CMYK series is a manual exploration of augmented reality, based on simple images and sculptures crafted from transparent plexiglass. Abstract images, created using fundamental yet unconventional CMYK colors, overlay onto the existing reality, forming unnatural scenes. These four colors enable the recreation of a broad color palette, partially covering the spectrum of natural vision, in a pure form practically absent in nature. Colorful matrices and a cubic sculpture (50x50x50 cm) were physically placed in mountainous and post-industrial spaces in the town of Lăzarea, then photographed and filmed, highlighting the dissonance between the abstract works and the authentic mountainous environment.
autorka Daria Fedak
Filip Dariusz Gajewski
Urodzony w 1999 roku w Siemianowicach Śląskich. Jest absolwentem Politechniki Śląskiej na Wydziale Inżynierii Materiałowej. Stale współpracuje z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach, z pracownią intermediów i technik cyfrowych. Pracuje w różnych mediach eksperymentalnych. Tworzy instalacje, grafiki i projekty wirtualne (Virtual Reality). Od 2017 roku współtworzy Galerię Eksperymentu Intermedialnego LAB303, na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Prowadzi warsztaty i wykłady ze studentami w Pracowni Intermediów i Technik Cyfrowych. Od 2019 roku współpracuje z Mediations Biennale Polska i z Uniwersytetem w Ostrawie, z Wydziałem Sztuk Pięknych. Od 2020 roku współpracuje z GAD Giudecca Art District w Wenecji, a od 2021 roku z Akademią Sztuk Pięknych w Bańskiej Bystrzycy i Pawilonem 0 w Wenecji.
„Założenia każdego projektu oparte są na precyzyjnie określonych zagadnieniach, takich jak materiał, skala, dystans, struktura, forma, światło, znaczenie. Poprzez procesy empiryczne i działania eksperymentalne, zarówno w obliczeniowej geometrii opisowej, jak i systemach materiałowych, projekty rozwijają się przede wszystkim w kierunku doznań płynących z przestrzennego przeżycia."
Prezentowane na różnych wystawach wirtualne kuliste obiekty swoją genezę mają w fizycznym poznawaniu i analizowaniu różnych struktur materiałowych, szczególnie struktur metali. Na podstawie atomowej budowy krystalicznej autor w procesie myślowym konstruuje całą gamę prac począwszy od druków płaskich, przestrzennych obrazów aż po wirtualne obiekty cyfrowe. Twórczość Filipa Gajewskiego możemy odnieść do wizualnej reprezentacji, jako transkrypcji elementów obserwowalnego wszechświata. Jest jego sposobem, środkiem komunikacji, bezpośrednim, zwięzłym językiem, kodem wizualnym w jego odkrywaniu. Marshall McLuhan (1962) przyglądając się współczesnej cywilizacji zdominowanej przez ciągle rozwijający się postęp technologiczny zauważył, że wkracza ona z ery Gutenberga do tzw. ery Marconiego, w której dominują media cyfrowe. Poprzez te media możemy jeszcze lepiej rozumieć otaczający nas wszechświat. Jego strukturalność i złożoność. Krystalografia metalu, scharakteryzowana jest przez: skład chemiczny materiału, wielkość, kształt ziaren, oraz wzajemne rozmieszczenie poszczególnych faz, stopień zdefektowania sieci krystalicznych i rozmieszczenie defektów strukturalnych. Przeniesienie zagadnień naukowych do sztuki, to język wizualny którym się posługuje Filip Gajewski. Jego wizualna reprezentacja jako hybrydyczność procesu twórczego objawia się w zestawieniu tradycyjnych artefaktów – papier, metal – z wykorzystaniem nowych technologii – środowisko oprogramowania, wirtualna rzeczywistość (VR), rozszerzona rzeczywistość (AR) – jako narzędzi edycji i tworzenia.”
Jakub Cikała
