Kierunek gruba – nowa publikacja ASP w Katowicach

Trzy artystki zaopiekowały się przeszłością, troskliwie dokonując jej rejestracji – pochyliły się nad ludźmi i miejscami, których za chwilę nie będzie. Uczyniły to po to, żebyśmy lepiej rozumieli i czuli zarówno siebie, jak i innych oraz otaczającą nas teraźniejszość ukształtowaną przez historię.

Publikacja „Kierunek Gruba” odwołuje się do obrazów i dźwięków, które „wydarzyły się” w trakcie naszej współpracy. Artystyczny celownik skierowałyśmy na architekturę postindustrialną, wyróżniając w refleksji na jej temat dwa regiony – Górny Śląsk i Walonię. Podczas podróży po Polsce oraz Belgii rozwinęła się koncepcja wspólnych prezentacji prac, która zaowocowała wystawami w Katowicach, Tychach, Namur oraz w Charleroi. Pojawiła się również potrzeba opisu procesu podjętych działań i zdobytych doświadczeń. W tym projekcie chciałyśmy ukazać świat, w którym wzrastałyśmy, i który określa naszą codzienność; nadać formę pejzażowi ulegającemu dewastacji.

W efekcie prezentujemy oblicze pozytywne i negatywne regionów, które zostały poddane programowi dekapitacji społecznej i kulturowej. Poprzez to wydawnictwo pragniemy przybliżyć swoją artystyczną aktywność, będącą reakcją na zmiany zachodzące w naszej kulturowej przestrzeni. Warstwę wizualną i foniczną zbioru dopełnia pięć tekstów. Pierwszy jest głosem odbiorcy naszych dzieł – prof. Irmy Koziny. Następnie Nathalie Hannecart zaprasza czytelnika do zapoznania się z działaniami wynikającymi ze współpracy pomiędzy Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach, Uniwersytetem w Namur oraz Wallonie Bruxelles International w Belgii. Teksty Mathilde Lacroix i moje wprowadzają w strefę procesów twórczych, które powstają z konkretnych emocji, inicjowanych przez dane miejsce.
Weronika Siupka

Trzy artystki zaopiekowały się przeszłością, troskliwie dokonując jej rejestracji – pochyliły się nad ludźmi i miejscami, których za chwilę nie będzie. Uczyniły to po to, żebyśmy lepiej rozumieli i czuli zarówno siebie, jak i innych oraz otaczającą nas teraźniejszość ukształtowaną przez historię. Nathalie Hannecart, Mathilde Lacroix oraz Weronikę Siupkę cechuje wspólnota doświadczeń związanych z przestrzenią życiową i historią ich macierzystych regionów, a także podobna wrażliwość manifestująca się w sztuce (przy jednoczesnej odmienności używanego medium i stosowanych technik). Publikacja może być zajmująca dla wszystkich, których tożsamość jest związana z podobnymi miejscami, dla tych, którzy chcieliby lepiej poznać specyfikę regionów postindustrialnych, i oczywiście dla tych po prostu zainteresowanych sztuką.
Justyna Szklarczyk-Lauer – fragment recenzji 

Weronika Siupka

  • doktor habilitowany
  • adiunkt
  • doktor habilitowany
  • adiunkt

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.